1968 yılında iki sosyal psikolog John Darley ve
Bibb Latane daha sonra Seyirci Etkisi olarak adlandırdıkları bir deney tasarlamış. Onlar, olaya ne kadar fazla insan tanıklık ederse, müdahale ihtimalinin o oranda azaldığını gözlemlemiş. Herkes: “Bunu mutlaka başka birisi bildirir.” diye düşünür. Sonuçta herkes susar.
İş sürecinde de aynı kural geçerlidir. Örneğin, dökme kolaylığı için bir beton karışımı gereğinden fazla suyla seyreltildiğinde ve bu işlem yapının dayanıklılığını azalttığında çalışanlar: “Dışarıdan normal gözüksün, en önemlisi bu.” diye düşünebilir. Böyle durumlara ne kadar sık dikkat etmezsek, işin son aşamasında veya daha da kötüsü işletme sürecinde belli olacak kusurların meydana gelme ihtimali o kadar artacaktır. Kalitesiz malzemelerin veya aletlerin kullanıldığını gördüğünde yanındaki iş arkadaşların buna müdahale etmemesi, “Demek ki böyle yapılabilir” gibi yanlış bir izlenim veya daha da kötüsü: “Söylersem ortalığı yersiz karıştıran birisi olduğumu düşünürler veya dikkat bile etmezler.” korkusunu yaratır.
Herkes: “Bunu mutlaka başka birisi söyler.” diye düşünür. Sonuçta herkes susar.